“ ท่านเจ้าคุณพระอุบาลีคุณูปมาจารย์ เป็นพระอุปัชฌาย์ของท่านอาจารย์แหวน ท่านอาจารย์ตื้อ เป็นคนเมืองอุบล บ้านหนองไหลไข่นก เป็นพระสงฆ์แท้จริง เอาธุระได้หมดรอบด้าน การปกครอง การสอนหนังสือ การอบรม พระ เณร อุบาสก อุบาสิกา เจ้านายผู้หลักผู้ใหญ่คุณหญิงคุณนายทั้งหลายชอบโวหารของท่านมาก เพราะท่านเทศน์ธรรมได้ตรงไม่อ้อมค้อม ควรด่าก็ด่าก่อน จนว่ากันว่า ใครได้ฟังเทศน์ท่านด่าแล้วสบายใจได้ข้อคิดได้คติธรรม การก่อสร้างปฏิสังขรณ์ ก็เอาธุระ ท่านอาจารย์แหวนว่า แต่ก่อนวัดบรมนิวาสทรุดโทรมผุพังเสนาสนะจะหาที่อยู่ก็มิได้ หมู่เจ้าฟ้าเจ้าคุณเห็นว่าผู้คนเคารพนับถือท่านเจ้าคุณฯมากหลาย ก็เลยไล่ให้ไปอยู่วัดบรมนิวาส ท่านไปอยู่แล้วก็ซ่อมแซม บำรุง สร้างขึ้นใหม่ บูรณะจนอยู่ได้ ” ชีวิตปฏิปทา ธรรมคำสอนของท่านควรศึกษาเอามาอบรมตนยิ่งนัก เสาะหามาศึกษาเถอะจะได้คุณมากนัก ท่านอาจารย์ตื้อ ท่านเคารพระอุปัชฌาย์ของท่านยิ่งนัก พูดถึงพร้อมยกมือไหว้ พระแท้พระจริง มีท่านเจ้าคุณใหญ่ และสองอาจารย์ใหญ่ ท่านอาจารย์ตื้อว่า “ ท่านเจ้าคุณฯ เป็นคนมีรัศมีความเย็น เยือกเย็น ได้อรรถได้ธรรม แจ้งในธรรม กล้าหาญไม่มีใครทัดเทียม ” “ ท่านเจ้าคุณฯเป็นผู้เอาวงศ์ธรรมยุติกติกานิกายของพวกเรานี้ ขึ้นไปตั้งอยู่เมืองเหนือ ขอนิมนต์ให้เพิ่นครูอาจารย์มั่นขึ้นไปช่วยเผยแพร่สอนธรรมแก่ผู้คน ชักนำเอาท่านอาจารย์แหวน ท่านอาจารย์ตื้อเข้ามาญัตติเป็นธรรมยุติให้ช่วยเหลืออีกด้านการปฏิบัติ จนที่สุดธรรมยุติก็กว้างขวางทั่วเมืองเหนือ ภายหลังจากทางอีสานเจริญเต็มที่แล้ว ” ท่านเจ้าคุณอุปาลีฯ เอาเพิ่นครูอาจารย์มั่นขึ้นไปยับยั้งอยู่วัดเจดีย์หลวง ในตำแหน่งพระอุปัชฌาย์ และเจ้าอาวาสว่าการวัดยังได้สั่งกำชับว่า “ ท่านมั่นเห็นตัวเองแล้วแต่ไม่แจ้งในตัวเองแล้วอย่าได้กังวลกับผม เพราะผมอายุมากแล้วผมรักษา กาย วาจา ใจ ของตนได้แล้ว ” ท่านเจ้าคุณพระอุบาลีฯดำริแล้วท่านก็กลับลงวัดบรมนิวาส